De gouverneur stuurde een belangrijke brief aan de gemeente. Als gevolg daarvan kreeg meester Willems de mededeling dat het voortaan verboden was kinderen in de school toe te laten die niet voorzien waren van het bewijs van koepokinenting. Als ze de ziekte al doorgemaakt hadden mochten ze wel komen. Dit gebeurde op 11 september 1823.
Iets van de pokken is bij de oude mensen nog zichtbaar onder de vorm van één of meerdere littekens op de bovenarm, een gevolg van de vaccinatie. Als men vroeger die ziekte kreeg, ontstonden op huid en slijmvliezen pokpuisten met na enige tijd hoge koorts. De ziekte was zeer besmettelijk. Als men genas, behield men de littekens waar de pokpuisten hadden gestaan. Men hield dan een pokdalig aangezicht over. Als er een pokkenepidemie was, stierven er veel kinderen, vooral onder de 5 jaar. Om deze ziekte te Rijkevorsel te bestrijden moest meester Willems meewerken door de niet-ingeënte kinderen te weigeren. Vergeet niet, als er kinderen niet naar school kwamen dan trok hij ook geen schoolgeld. Om zeker te zijn van zijn medewerking liet men hem schriftelijk de belofte doen kinderen die niet gevaccineerd waren of die de ziekte niet hadden doorgemaakt, niet toe te laten. Deze schriftelijke belofte werd naar de overheid gestuurd.
In 1828, op 12 mei, wilde de burgemeester alle kinderen die naar school kwamen, laten controleren door de heer Duplessis, heelmeester, om te weten of alle kinderen wel gevaccineerd waren, of de kinderpokken al gehad hadden. Daar de heelmeester echter bij een bevalling geroepen werd, kon het onderzoek niet doorgaan. De burgemeester betrouwde dan maar op de bewering van de onderwijzer dat alle kinderen gevaccineerd waren of de ziekte doorgemaakt hadden. Deze gegevens werden samen met een lijst van arme kinderen jonger dan 7 jaar naar de arrondissementscommissaris gezonden. Men had immers ondervonden dat het vooral de arme kinderen waren die het langst wachtten om zich te laten inenten. Volledigheidshalve werd ook nog een lijst van arme kinderen die niet naar school kwamen, opgemaakt en mee opgezonden. Regelmatig werd vanaf toen melding gemaakt van vaccinaties. Mede door de overheid, die deze inentingen verplicht maakte en systematisch toepaste (tijdens de 20ste eeuw zelfs over de ganse wereldbol), is de pokziekte de eerste die door menselijk toedoen volledig van de aarde is verdwenen. Dit had als gevolg dat de koepokinenting bij kleine kinderen sinds 1976 totaal is stopgezet. Dit littekens op oude armen zullen nog lang een herkenbaar teken blijven voor kinderen en kleinkinderen om erbij te vertellen van een ziekte van vroeger die door de mens volledig is uitgeroeid.
©HKR, Naar EB, Jaarboek 1983
Heemkundige Kring 